بررسی اعتبار مدل رشد و توسعه سرمایه‌های اجتماعی در سازمان‌های دولتی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت و برنامه‌ریزی فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب

2 استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک

3 استادیاردانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب

چکیده

سرمایه انسانی، شامل شایستگی‌ها، دانش، ویژگی‌های اجتماعی و شخصیتی، شامل خلاقیت، تجسم در توانایی برای انجام کاری جهت تولید ارزش اقتصادی است. سرمایه اجتماعی می‌تواند‌ مزایایی‌ در‌ راستای انتظام و انسجام درونـی و کـارکردی سـیستم در جهت تحقق اهداف و مطلوبیت‌های مورد نظر برای‌ سازمان‌ها به ارمغان آورد. پس شایسته توجه و تـوسعه اسـت. توسعه سرمایه اجتماعی مستلزم‌ توجه‌ به‌ ملزومات و بسترسازی مناسب در این زمینه است. این تحقیق به بررسی اعتبار مدل رشد و توسعه سرمایه‌های اجتماعی در سازمان‌های دولتی می‌پردازد. تحقیق حاضر یک تحقیق کاربردی از نوع توصیفی ـ پیمایشی است. جامعه آماری شامل تمام کارشناسان و کارکنان بنیاد شهید و امور ایثارگران شهر تهران است که به موضوع تحقیق آگاهی داشته و حجم آنها 175 نفر و بر اساس فرمول کوکران، حجم نمونه 120 نفر تعیین شد که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و به کمک نرم‌افزار spss 23 و PLS صورت گرفت. به منظور بررسی اعتبار مدل، از آزمون‌های تحلیل عاملی تأییدی، معادلات ساختاری، تحلیل مسیر و سایر آزمون‌های آماری مربوط استفاده شد. در بحث اعتبارسنجی نتایج، پژوهش حاکی از برازش مناسب مدل مفهومی، بر مبنای شاخص‌های مقادیر قابل قبول و معنادار ضرایب مسیر، بارهای عاملی، واریانس تبیین‌شده و روایی متقاطع شاخص افزونگی بود. بر مبنای تحلیل‌ها، مشخص شد که عوامل مختلفی رشد و توسعه سرمایه اجتماعی در سازمان‌های دولتی را فراهم می‌آورند که می‌توان آنها را در پنج مقوله (فرعی) شامل ویژگی‌های کارمندان، نقش مدیریت در سازمان، استراتژی سازمان، نیروی انسانی و بستر‌های فرهنگی تقسیم‌بندی کرد که این عوامل باعث ایجاد و توسعه پدیده سرمایه اجتماعی (به عنوان مقوله محوری) در سازمان‌ها می‌شوند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Investigating the Validity of the Model of Growth and Development of Social Capital in Government Organizations

نویسندگان [English]

  • Mohammad Ali Javanpour 1
  • Dr. Farhad Emam Jomeh 2
  • Dr.Abdolrahim Rahimi 3
1 PhD Student in Cultural Management and Planning, Islamic Azad University,
2 Assistant Professor, Islamic Azad University, Arak Branch
3 Assistant Professor, Islamic Azad University, South Tehran Branch
چکیده [English]

Human capital includes competencies, knowledge, social and personality traits, creativity and embodying the ability to do something to produce economic value. Social capital can bring benefits in terms of internal and functional order and coherence of the system in order to achieve the desired goals and benefits for organizations. So it deserves attention and development. The development of social capital requires attention to the requirements and proper bedding in this field. This study examines the validity of the model of growth and development of social capital in government organizations. The present study is an applied descriptive-survey research. The statistical population includes all experts and staff of the Martyrs and Veterans Affairs Foundation of Tehran who are aware of the research subject and their volume is 175 people and based on Cochran's formula, the sample size was 120 people who were selected by simple random sampling method. Data analysis was performed using descriptive and inferential statistics and SPSS 23 and PLS software. In order to evaluate the validity of the model, confirmatory factor analysis, structural equations, path analysis and other related statistical tests were used. In discussing the validation of the results, the research indicated a suitable fit of the conceptual model, based on the indices of acceptable and significant values ​​of path coefficients, factor loads, explained variance and cross-validity of the redundancy index. Based on the analysis, it was found that various factors provide the growth and development of social capital in government organizations that can be divided into five categories (sub-categories) including employee characteristics, management role in the organization, organizational strategy, manpower and cultural contexts. These factors create and develop the phenomenon of social capital (as a central category) in organizations.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Validation
  • Growth and Development Model of Social Capital

مراجع

  1. اجتهادی، مصطفی (1386). سرمایه اجتماعی. پژوهشنامه علوم انسانی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی، شماره 53.
  2. ایران‌پور، یلدا؛ شیری، عباس و عظیم‌زاده، شادی (1399). تأثیر سرمایة اجتماعی بر بزهکاری (مطالعة موردی: جوانان 18 تا 29) بزهکار و عادی شهر کرج. مجله پژوهشی مدیریت سرمایه اجتماعی دانشگاه تهران، سال 7، شماره 4، صص 563-586.
  3. جعفری‌نیا، غلامرضا (1399). بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر رفتارهای زیست محیطی شهروندان (مطالعه موردی: شهربوشهر). فصلنامه علمی- پژوهشی برنامه ریزی منطقه‌ای، دوره 10، شماره 37، صص 141-150.
  4. رحمانی، محمود و کاووسی، اسماعیل (1387). اندازه‌گیری و مقایسه سرمایه اجتماعی در بخش‌های دولتی و خصوصی، اصفهان: انتشارات تبلیغات اسلامی.
  5. سرگزی حسینعلی، محمدی آریا علیرضا (1393). رابطه بین سرمایه اجتماعی و فرهنگ سازمانی در مراکز آموزش عالی استان گلستان. مجله علمی- پژوهشی رفاه اجتماعی، دوره 14، شماره 55، صص 166-135.
  6. عابدینی، مریم (1397). ارائه مدل توسعه منابع انسانی با رویکرد ارتقاء سرمایه اجتماعی سازمانی. فصلنامه علمی- پژوهشی مدیریت منابع در نیروی انتظامی، بهار 98، سال 7، شماره 1، صص 31- 54.
  7. عباس‌زاده، محمد؛ بوداقی، علی؛ حسن‌پور، محمد و حسینی، سید صمد (1394). تأثیر سرمایه اجتماعی سازمانی بر ظرفیت انطباق‌پذیری سازمانی. فصلنامه مطالعات رفتار سازمانی، سال 4، شماره 3 (پیاپی 14)، صص 145- 174.
  8. فغفوری آذر، امین؛ باکویی، فاطمه؛ مهدوی عادلی، محمدحسین؛ رادفر، رضا و افشار کاظمی، محمدعلی (1398). طراحی مدلی پویا برای تحلیل سرمایۀ اجتماعی با رویکرد پویایی‌شناسی سیستم‌ها. مجله پژوهشی مدیریت سرمایه اجتماعی دانشگاه تهران، سال 6، شماره 4، صص 473-445.

 

  1. فیلد، جان (1396). سرمایة اجتمـاعی. ترجمه غلام‌رضا غفاری و حسین رمضانی، تهران: انتشارات کویر.
  2. مرادی، سعید (1399). تبیین رابطه سرمایه اجتماعی و یادگیری سازمانی با توجه به نقش واسطه‌ای تسهیم دانش در اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر. فصلنامه علمی- پژوهشی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، سال 11، شماره 2 (پیاپی 42)، صص 215-230.
  3. موغلی، علیرضا؛ بهمنیاری، حمید؛ دانشور، بهاره و معصومی، رحیم (1394). بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با مدیریت دانش در دانشگاه علوم پزشکی شیراز. مجله میان رشته‌ای آموزش مجازی در علوم پزشکی، دوره 6، شماره 2.
  4. نصری، حمید (1398). شناسایی تأثیر سرمایه اجتماعی و سرمایه فکری برکاهش معوقات بانکی بانک مهراقتصاد شرق استان مازندران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، مؤسسه آموزش عالی آبان هراز، دانشکده علوم انسانی.
  5. Chung, T., Chih-Hsun; Chen Shyh-Ger؛ Chuang, Ching–Wen (2013). Human Resource Management practices and Organizational social capital:The Role of Industral characteristics. Gournal of Business Research, 66, 678-687.
  6. Eriksson, Malin; Lindgren, Urban; IvarssonNawi Ng, Anneli (2019). The effect of neighbourhood social capital on child injuries: A gender-stratified analysis, Health & Place, Vol. 60, November, 102205: 1-10.
  7. Kario, S., Famin, R. (2017). Measuring Social Capital: More Perspectives Measuring Social Capital: More Insight, Growth and Change, 37(2): 661-672.
  8. Kox, W. (2017). Organizational structure and social capital creation. International Journal of Management Review, 13(2), 1-18.
  9. Young Chunga, Ch., Hura, S-K., & Liub, C. (2018). Institutional investors and cost stickiness: Theory and evidence, North American Journal of Economics and Finance, https://doi.org/10.1016/ j.najef.2018.05.002
  10. Jofreh, Manouchehr; Dehsorkhi, Hatam؛ Yasini, Ali (2013). Organizational Social capitalwith the Human Resource Management Approach. Asian Journal of Business Management, 5(1): 124-129.
  11. Kafcheh, P., Hosseini, S. E. (2015). Relationship between social capital and entreprenurship in developing countries (case stady: Kurdestan Province of Iran). ACRN Journal of Finance and Risk Perspectives, 4(1), 72-81.
پاسداری فرهنگی انقلاب اسلامی
دوره 10، شماره 22
پاییز و زمستان 1399
صفحه 155-179

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار